روزی که مُردَم ۲

سری نوشته های روزی که مردم، همه در یک صبح بی خواب نوشته شد. همه ورژن های دنبال هم یک داستانند.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

روزی که مُردَم

        به سرعت از خدا معذرت خواستم که دیلیتش کرده بودم!

        تقصیر را گردن فایر وال کذایی انداختم 

       که چپ و راست آلارم می داد

     

       اما در دلم می دانستم که او هم می داند

       دلیتش کردم 

       چون روی ورژن منهای ۱۳۸۹ گیر کرده بود

       آپ گرید هم نمی شد لعنتی.

       حتی در قرن بیست و یکم هم به عقلش نرسیده بود

       یک پیامبر زن خلق کند.

       من سالها بود در آمریکا "فکر" می کردم

        اینجا

       به غیر از اکثریت مطلق مسیحی ها

       که مثل بسیجی های خودمان 

       خلق را به یاد خالق می کشند؛

       و اکثریت مطلق کوچک تر مسلمانها  

       که بای دیفالت و بر اساس تعریف فاکس نیوز

       (که همه مجریان زنش بلوند با ماتیک صورتی هستند) 

       همه تروریست هستند؛

       اکثریت مطلق کوچک تر تری هم وجود دارد که  

       با یک کنترل + آل 

       خدا را پاک می کنند

       اونقدر پاک که معذب می شوی. 

       ولی در عوض

       رم هایشان مثل فرفره کار می کند.

      

       من هم انسانم

         جو گیر شدم

        انتخاب کردم